"Het Land van de Eeuwige Lente"
Dag 1:
Aankomst 1 oktober 2012
Dag 2:
Vandaag een eerste kennismaking met het eiland. Met de huurauto rijd ik van Los Gigantes de berg op richting Tamaimo om vervolgens via Santiago del Teide richting Icod de los Vinos te rijden. Onderweg stop ik aan de mirador de Garachico op de TF82 van waaruit je prachtig zicht hebt over de stad die - zo lijkt het - op een stukje grond is gebouwd dat in de zee lijkt te schuiven. Garachico werd in de 18e eeuw gedeeltelijk bedolven door een vulkaanuitbarsting. De eens zo bruisende haven werd daardoor volledig vernield.
Vanaf de mirador rijd ik 50 meter terug en zet via de TF421 de daling in richting Garachico. Eenmaal aangekomen kan je gezellig eventjes rondwandelen in het haventje of eventueel de natuurlijke zwembaden induiken.
Van daaruit rijd ik verder via de TF42 naar Icod de los Vinos. Via internet had ik hier een excursie geboekt naar "Cueva del Viento” . Dit zijn lavatunnels die van de Pico Viejo vulkaan komen en waar ooit gloeiende lava doorstroomde. In het Centro de Visitantes word je zeer duidelijk het vulkanisch verleden van Tenerife uitgelegd op een leuke manier. Na een halfuurtje uitleg en een kort ritje kom je aan één van de ingangen van de lavatunnels. Je krijgt een helm met lamp en er wordt ook verwacht dat je niet met slippers of korte broek aankomt. Stevige schoenen en een lange broek zijn verplicht. Het centrum wil via de verplichte reservatie en de dresscode vermijden dat het grote massatoerisme hier alles komt platlopen.
Na een tweetal uurtjes is de excursie voorbij (€15) en besluit ik terug te keren naar Garachico om van daaruit naar Buenavista te rijden (TF42 en van hieruit een bergweg TF445 te nemen naar het uiterste punt van het eiland waar ook een vuurtoren staat. Voor je aan die bergweg begint word je in alle talen duidelijk gemaakt dat die weg eigenlijk gesloten is en dat je volledig op eigen verantwoordelijkheid deze weg neemt. Ik zag iedereen doorrijden dus... Af en toe zie je inderdaad losse stenen op de weg liggen die waarschijnlijk nog diezelfde dag naar beneden gedonderd zijn van de loodrechte bergwanden. Bij regenweer zou ik deze weg niet aanraden aangezien dan de kans op loskomend gesteente nog groter zal zijn. Na een tijdje arriveer ik aan de Teno vuurtoren. Hier heb je een prachtig uitzicht op de torenhoge kliffen en zie je zelfs in de verte Los Gigantes liggen. Na wat rond te wandelen en te genieten besluit ik toch nog eventjes de zwembroek aan te trekken en een dipje te nemen... zaligggg....
Pas na 17u rijd ik terug naar Buenavista om van daaruit nu via de TF436 naar Santiago del Teide te rijden. Op die manier passeer ik ook nog eventjes het bergdorp Masca dat later deze week nog op de planning staat. Rond 19u kom ik terug in Los Gigantes... Tijd voor een biertje...
Dag 3:
Na het ontbijt vertrek ik voor de eerste keer naar het Teide nationaal park. Terug via Tamaimo tot in Santiago del Teide en van daaruit de TF82 tot in Chico, dan de TF38 tot je in het park komt en vervolgens de TF21. Onmiddellijk wordt je geconfronteerd met de pracht van het vulkanisch landschap. Her en der zijn stops voorzien vanwaar je prachtige foto's kan maken van de vulkanen, lavavelden, enz... En natuurlijk stop je op elk punt. Na een aantal kilometer kom je voorbij het eerste bezoekerscentrum, Cañada Blanca, rechts van de weg. Aan de linkerkant zie je imposante en grillige lavaformaties, de zogenaamde Roques de Garcia. Ik rij nog verder door en kom aan de Teleferico del Teide, de kabelbaan die je van 2356m naar 3555m brengt, 163 meter onder de eigenlijk vulkaantop maar die staat later op het programma. Bedoeling vandaag is om een stevige wandeling te maken vanuit het El Portillo bezoekerscentrum, een 15 tal kilometer verder. Maar wanneer ik het bezoekercentrum nader kom ik meer en meer terecht in een miezerige regen en mist. De wandeling die ik wilde maken was de Fortaleza route (Route 1), een wandeling van een goeie 5km enkel en een vermoedelijke duur van 1u45 enkel.Bij navraag in het bezoekerscentrum blijkt nu zelfs dat alle wandelpaden op woensdag en vrijdag in oktober gesloten zijn van 6u tot 14u om jagers de kans te geven dieren die hier niet thuis horen om te leggen. Nu ja, die wandeling heeft toch geen zin als je niks voor ogen ziet.
Ik besluit dan maar terug te keren naar het eerste bezoekerscentrum waar de weersomstandigheden wel goed waren. Van hieruit kan je rond de imposante Roques de Garcia wandelen (Route 3), een tripje van een anderhalf uurtje waarbij je steeds de Teide vulkaan in het vizier hebt. In het begin loopt het vol toeristen want alle bussen houden hier wel halt om te komen genieten van het indrukwekkende landschap. Gelukkig verdwijnen die toeristen al snel naarmate je de route verder volgt.
Uiteindelijk toch nog een leuke wandeling en belevenis. Het is nog niet zo laat in de namiddag en heb geen zin om al terug te keren naar het hotel. Ik besluit om deze keer een andere route volgen. Op de splitsing van de TF21 en de TF38 neem ik deze keer niet dezelfde weg terug naar beneden maar rijd ik richting Villaflor, één van de hoogst gelegen stadjes van Spanje. Het weer is er ook niet zo schitterend, bewolkt en frisjes maar ik besluit me toch op een terrasje te installeren op het stadspleintje voor een “café con leche”. Geen massa's toeristen hier, enkel wandelaars en rust....Vanuit Villaflor neem ik de TF5, dan de TF28 tot aan de snelweg TF1 om zo snel terug in Los Gigantes te eindigen...
Dag 4:
Vandaag neem ik een autoroute naar het noorden van het eiland, het Anaga gebergte, een route die beschreven staat in het Tenerife reisgidsje van ANWB. Vanuit Los Gigantes rijd ik via de TF47 naar de TF1 om zo helemaal tot in La Laguna te rijden en via de TF13 en deTF12 naar Las Mercedes tot aan het eerste punt, de Mirador de Jardina. Over dit stuk doe ik al een kleine 2 uur vanuit Los Gigantes. Een stukje verder kom je aan de parking van Cruz del Carmen, een tweede mirador maar er is ook een bezoekerscentrum want ondertussen zit ik volop in het Anaga Rural Park, met zijn 14000ha het grootste laurierbos van het eiland. Vanuit dit bezoekerscentrum kan je terug wandelingen starten. Aangezien ik nog veel verder wil rijden en zien, besluit ik hier de korte wandeling 'La Hija Cambada' te doen door een stukje bos. De folders over alle wandelingen vind je in het bezoekerscentrum.
Rond de middag rijd ik verder langs de TF12 en neem de volgende afslag naar rechts, naar de Mirador del Pico Inglés van waar je terug een prachtig zicht hebt. Terug op de TF12 neem ik de volgende afslag, en daal de berg af richting Las Carboneras. Hier voorbij kom je in het gehucht Chinamada schitterend gelegen tussen twee ravijnen in op een piek met uitzicht op de oceaan. Hier zit je echt wel weg van de toeristische paden. Toch vind je hier een restaurantje net voor het kerkje en blijkbaar is dit ook een aan- of vertrekplaats voor wandeltochten. Ik zie toch wel wat wandelaars en er staat een busje klaar om wandelaars aan en af te voeren. De meeste wandelingen zijn spijtig genoeg geen luswandelingen en een tripje van meer dan vijf km naar Punta del Hidalgo en dan nog eens terugkeren, daar ben ik nu niet op voorzien. Toch is er kleine wandeling beschikbaar naar de Mirador de Aguaide. Rechts van de kerk loopt een padje dat je verder volgt voor een kleine 20 minuutjes. Je loopt gezellig dicht langs de ravijnwand en na een bocht over de bergkam zie je de mirador vanwaar je zoals meestal een prachtig uitzicht hebt. Na deze korte wandeling besluit ik me nog eventjes gezellig op het terrasje van het restaurant te zetten en te genieten van een drankje en vooral van de rust die hier heerst, een echt aanrader!
Enige tijd later rijd ik terug naar de TF12 en rij nu via de TF134 naar de kust richting Roque de las Bodegas en opnieuw sta ik versteld van waar mensen zich zoal vestigen. De bergwegen die je moet volgen om ergens raken...Op zich is er naast een stuk rots die net in de branding ligt en waarop je kan lopen, niet echt veel te beleven of te zien in Roque de las Bodegas. De branding is hier heel hevig en vooral door de vele rotsen is het hier gevaarlijk om in het water te gaan wegens de stromingen. Er staat nog een stop op het programma en die ligt maar een paar kilometer verder, nl. het strand van Benijo. Je rijdt dan wel eerst met de auto terug een stukje naar boven maar met een beetje geluk kan je hier parkeren. Verder dan dit gaat de weg trouwens niet. Snel terug de zwembroek aan en dan kan je via een hele reeks stijle trappen het zwarte lavastrand bereiken. Zeer weinig mensen hier op dit enorme strand en schrik niet als je er eentje full monty in de zee ziet duiken. Zoals op zovele verlaten strandjes en baaitjes moet je steeds wel een beetje uitkijken waar je je legt. Er kunnen van de kliffen wel eens keien naar beneden komen.
En zo eindigt weer een aangename dag. Na een dikke twee uur rijden kom ik terug in Los Gigantes.
Dag 5:
Terug een dagje naar het nationaal park Teide en het weer zit deze keer echt mee. Geen wolkje aan de lucht en super aangename temperaturen. Ik vertrek kort na het ontbijt want ik wil op tijd bij de kabelbaan van de Teide vulkaan aankomen want ik heb namelijk een toelating op zak om volledig tot op de top van de vulkaan te klimmen. Deze toelating kan je enkel op voorhand reserveren via het internet (www.reservasparquesnationales.es). Je moet een welbepaalde datum uitkiezen en je kan een tijdslot van 2 uur kiezen. Ik had er eentje op zak om tussen 9 en 11u naar de top te klimmen. Je kan natuurlijk vanaf de basis van de vulkaan naar boven klimmen maar dit is niet voor doetjes en neemt heel wat tijd in beslag. Zoals de meesten kies ik ervoor om de kabelbaan naar boven te nemen die op 163 meter van de top eindigt. De lift naar boven kost je wel 25euro en je bent nooit 100% zeker dat de lift werkt want als er teveel wind staat wordt die natuurlijk niet gebruikt. Na een kort ritje kom ik boven aan het tweede liftstation aan.
Hier kan je drie verschillende wandelingen doen: eentje naar de top van de vulkaan, de Route 10 Telesforo Bravo waarvoor dus een vergunning nodig is, Route 12 naar een uitzichtpunt op de Pico Viejo vulkaankrater, 30minuten wandelen en Route11 naar het uitzichtpunt van La Fortaleza, 25 minuten. Het is ondertussen 10u en ik besluit natuurlijk om eerst de beklimming naar de top te doen. Op zich wel een stevige klim maar het aangelegde pad is vrij makkelijk. De inspanning die je op deze hoogte moet leveren is natuurlijk groter dan wanneer je dezelfde klim zou doen op zeeniveau. Net voor de top merk ik dat uit een tweetal openingen toch nog een zwavelhoudend gas ontsnapt. Zo zie je maar dat deze vulkaan dan misschien wel slaapt maar inactief is hij zeker niet. Eenmaal volledig op de top sta ik op 3718 meter boven zeeniveau en dan te bedenken dat vanaf de zeebodem deze vulkaan meer dan 7000 meter meet, de derde grootste vulkaan ter wereld. De plaats die je hier op de top hebt is niet zo groot en daarmee wordt duidelijk waarom maar een aantal mensen per dag naar de top mogen en waarom reservatie nodig is. Maar het uitzicht maakt alles goed. Je ziet hier zowel het hele Teide park met de duidelijke verschillende soorten lavastromen en vreemde formaties maar ook de kustlijn in alle richtingen alsook de andere Canarische Eilanden La Gomera, La Palma en El Hierro, Gran Canaria, Lanzarote en Fuerteventura. Na een hapje en een drankje te hebben genuttigd begin ik de afdaling terug naar het liftstation.
De tweede wandeling mag ook niet ontbreken, het uitzichtpunt op de Pico Viejo vulkaankrater, een wandeling van een 20 minuutjes over een makkelijk te bewandelen pad. Ook hier is het uitzicht schitterend en wordt duidelijk via borden aangegeven hoe de krater in elkaar zit en waar alle fascinerende kleuren hun oorsprong vinden. Uiteindelijk kom ik terug aan het liftstation maar ik besluit om de derde wandeling naar het uitzicht van La Fortaleza niet meer te beginnen. Het is ondertussen al na de middag en ik neem de lift terug naar het eerste liftstation waar het ondertussen al veel drukker geworden is. Deze morgen kon ik nog parkeren tot aan het liftstation maar ondertussen kan je je auto wel een stevige wandeling verder parkeren.
Woensdag was ik van plan om de wandeling van het bezoekerscentrum El Portillo naar La Fortaleza te doen, een wandeling van 1u45 enkel maar aangezien het toen mistig was, kon ik die wandeling niet doen. Nu is het weer schitterend en dus rijd ik nog naar het bezoekerscentrum op een kleine 15 kilometer van de kabellift. Ook hier is het minder druk dan op alle andere plaatsen. Ik begin dus volledig op mijn eentje aan de wandeling door een woestijn van zand en lavaresten. Zalig om op je eentje hier door te wandelen bij een zeer aangename temperatuur en met de Teide vulkaan steeds naast jou... Ik kom onderweg misschien twee mensen tegen, meer niet.. Op het eindpunt blijf ik nog eventjes hangen en genieten alvorens dezelfde weg terug te nemen. Uiteindelijk kom ik iets voor 17u terug aan het bezoekerscentrum. Dus een drietal uurtjes onderweg inclusief een klein halfuurtje pauze op het returnpoint, een goeie tijd neergezet dus. Ik merk ondertussen dat al een heel pak toeristen het park verlaten hebben wanneer ik de terugweg naar het hotel aanvang. Maar toch merk ik nu dat deze tijd van de dag eigenlijk wel de beste is. De zon staat nu volledig aan de andere kant en nu pas komt de kleurenpracht van dit gebied tot zijn recht. Ik had al veel foto's maar toch moet ik nu terug overal stoppen omdat alles er veel helderder uitziet. Dus, blijf zo lang mogelijk in het park om de beste foto's te nemen.
Ziezo, weeral een prachtige dag achter de rug...
Dag 6:
Dit beloofd een stevig dagje te worden en aangezien ik een beetje schrik had voor de fysieke gevolgen besloot ik pas deze activiteit naar het einde van de reis te doen. De Masca kloof staat in Tenerife bekend als één van de meest woeste kloven met gigantische vertikale wanden. Het bergdorpje Masca ligt prachtig, ietwat afgezonderd gelegen aan het begin van deze kloof en de huisjes lijken tegen de bergwand geplakt. De wandeling vanaf het dorpje tot aan de zee bedraagt zo'n 5km en er moet een hoogteverschil van zo'n 650m overbrugd worden. Volgens de informatie die ik kon vinden een tocht van 3 uren. Veel mensen boeken een excursie: ze laten zich vanuit hun accommodatie naar Masca brengen, doen de afdaling en dan komt een bootje hen ophalen om terug naar de haven van Los Gigantes te varen. Een excursie van meer dan 50euro. Ik vroeg me dus af of het te doen was zelf naar Masca te rijden, af te dalen en ook terug de beklimming te doen. Eerder deze week was ik al in Masca gepasseerd en toen zag ik een koppeltje zich verfrissen aan hun auto. Ze zagen er wel wat uitgeput en rood uit. Dus ik vermoedde dat zij ook zowel de afdaling als de beklimming hadden gedaan. Toen ik ze aansprak bleek dat inderdaad zo te zijn en volgens hen was het wel degelijk te doen. Zij hadden er 6 uur over gedaan.
Terug naar vandaag: ik heb dus beslist om zowel af te dalen als terug de beklimming te doen. Al rond 9uur 's morgens start ik de afdaling voorzien van voldoende water en proviand want onderweg is niks te vinden. Iets voor mij begint ook een duits gezin aan de afdaling. Al snel merk je dat dit geen lachertje wordt want in het begin is het eigenlijk vrij steil en de stoffige, met losliggende steentjes bedekte hellingen zorgen er al snel voor dat je een schuiver maakt. Ik besluit nogal snel om mijn camera op te bergen en mijn wandelstokken boven te halen. Uiteindelijk word het pad ietwat beter en op sommige punten moet je de rivierbedding oversteken of volgen. Op dit moment loopt er geen water maar het wordt afgeraden om deze tocht te ondernemen bij (voorspelde) regenval, ook omdat er dan makkelijker stenen naar beneden kunnen donderden. Het blijft dus verder afdalen en soms is de kloof maar enkele meters breed maar zijn de wanden links en rechts gigantisch. Er zijn af en toe wat vogeltjes te zien en natuurlijk ook de gekende hagedisjes van de Canarisch Eilanden die je overal hoort wegritselen wanneer je passeert. Op zich is de weg vrij makkelijk te volgen al moet je soms toch eens goed kijken langswaar je makkelijkst een obstakel kan nemen zoals enorme rotsblokken die ooit in de ravijn zijn terecht gekomen. In principe kan je niet missen, je moet gewoon naar beneden.Na een kleine twee uur stappen hoor ik plots het ruisen van de zee. Ok, nu denk ik: nog een uur te gaan maar wanneer ik mensen me tegemoet zie komen blijkt volgens hen dat de zee pas een kwartiertje stappen is. En inderdaad, een kwartiertje later kom ik aan in de baai. Zo goed als verlaten, enkel een tweetal mensen met een jasje waarop 'watertaxi' staat. Zelfs hier wordt voor de toeristen gezorgd... tenminste als je dat echt wilt... Er liggen wat kleine bootjes in de baai die momenteel nog volledig in de schaduw zit. Links is er een zwart strand maar hier staan grote waarschuwingsborden dat het strand eigenlijk gesloten is wegens gevaar op steenval. Rechts is een kleine aanlegsteiger gebouwd om de kleine bootjes of watertaxi's de kans te geven eventjes aan te meren. Na een kleine lunchpauze besluit ik toch mijn zwembroek aan te trekken. Ik trek richting branding maar het strand is eigenlijk een rotstrand met kleine maar ook enorme rotsblokken die in het water verdwijnen. Op die plaatsen zijn de rotsblokken dan ook enorm glad door de algen. De branding is ook vrij onstuimig en ik merk al snel dat je vlug met je voeten vast kan komen zitten tussen de rotsblokken. Verder dan gewoon een beetje verfrissen riskeer ik mij dus niet maar toch is het zalig want ondertussen neemt de zon ook stilletjes aan de baai in beslag. De rest van de tijd zet ik mij gewoon aan de kant en geniet ik van de rust en de omgeving. Plots zie ik dan toch zwemmers die van een bootje komen en op de aanlegsteiger klimmen. Blijkt dat er aan de achterkant van de steiger zo'n zwembadladder in de zee verdwijnt en nu ik dit gezien heb kan ik niet anders dan nog eens de zwembroek aan te trekken en toch een rondje te zwemmen in het heldere water...Rond 12u45 raap ik terug alle moed samen en begin vol goeie moed aan de beklimming van de kloof. Na een uurtje moet ik toch eventjes stoppen. De zon zit ondertussen goed in de kloof en mijn T-shirt is ondertussen weeral doornat geworden. De rustpauzes beginnen nadien elkaar kort op te volgen want mijn hartritme begint serieus te stijgen en ik voel mijn gezicht gloeien... Na 1u45min zie ik plots terug de huisjes opdoemen van Masca. Terug vroeger dan ik verwacht had. Ik had in het afdaling gemerkt dat de huisjes plots verdwijnen wanneer je een halfuurtje onderweg was. Ik vermoedde dus dat het me iets meer dan een halfuur zou kosten om vanaf dit punt terug boven te geraken. Maar dit laatste stukje was vrij moordend. Ik moest elke 5 minuten wel eventjes stoppen want nu was ik wel echt vermoeid. Uiteindelijk kwam ik terug uit de kloof en moest eventjes bekomen. Maar nu moest ik wel nog naar de auto wandelen die nog een beetje verder en hoger stond geparkeerd. Bij aankomst onmiddellijk schoenen en T shirt uit en een fles water die ik voorzien had over mijn hoofd en voeten gekieperd... Zalig... Ik was tevreden over mijn prestatie en ging nu terug naar het dorpje op mijn sandalen waar ik nog een uurtje op het terras heb gezeten met cola en een ijsje van cactussen...
Dag 7:
De laatste dag...Geen echte plannen voorzien en dus tijd om wat langer te slapen en een uitgebreider ontbijtje te nemen. De ganse dag in het hotel hangen is echt niks voor mij en de huurauto is nog steeds ter mijner beschikking dus...Ik besluit om eventjes tot in Los Christianos te rijden, de oudste toeristische badplaats van Tenerife. Ik start aan het strand van Las Vistas en wandel richting de haven over een gezellig drukke promenade. Hier loopt het dus overvol van de toeristen. Blijkt ook dat er op zondagmorgen een zwarte markt is in Los Christianos. Ik heb niet zoveel zin in de drukte en koop me een Belgische krant en zet me op een terrasje...Na wat te bladeren in mijn reisgidsje beslis ik nog wat verder te rijden tot in El Medano, dicht bij de luchthaven. Hier bevindt zich tussen de twee stranden van El Medano en La Tejita in de Montaña Roja, de rode berg, een oude vulkaan die eveneens beschermd gebied is. De wind aan de kant van El Medano waait hier zeer krachtig. Vandaar dat El Medano ook bekend staat als een oord voor windsurfers en kitesurfers. Ik doe terug de stevige schoenen aan en begin de berg te beklimmen, een niet zo zware beproeving deze keer. Op de top van de berg heb je schitterend uitzicht op de hele zuidoostkant van het eiland.Na de afdaling loop ik nog eens langs het strand van El Medano om de kitesurfers te gaan bekijken. Het is ondertussen alweer dik na de middag en er begint er eentje honger te krijgen en ik heb zin om de zee in te duiken want het is echt puffen vandaag. Bij aankomst aan de auto merk ik plots dat mijn kuiten wat beginnen te irriteren en ja hoor... goed verbrand natuurlijk. Gelukkig had ik mijn gezicht, nek en armen wel wat ingesmeerd want door de stevige wind hier verbrand je nog sneller. Op de terugweg naar de snelweg TF1 kom ik nog langs het plaatsje Los Abrigos. Het ziet er hier een beetje doods uit want op dit moment van de dag zijn de meeste winkeltjes gesloten. Ik kom uiteindelijk toch te voet in het haventje en merk er het ene gezellige visrestaurantje na het andere. Spijtig geen bocadillos of tapas te verkrijgen. Uiteindelijk vind ik iets verder toch een bar waar ik wel iets kleiner vind om te eten en te drinken. Ik heb ondertussen wel een klein strandje opgemerkt en dus duurt het niet lang vooraleer we ons terug moeten/willen/kunnen verfrissen... Een mooie afsluiter van de reis in deze schitterende temperaturen...
Uiteindelijk moet ik besluiten dat Tenerife toch wel een schitterend eiland is en zeker niet alleen voor alle zonnekloppers die niks anders willen dan luieren en zonnen en bediend worden. Er is voldoende te zien en te beleven om je meer dan een week bezig te houden. Toch wel een aanrader dus al kies ik persoonlijk niet meer voor de toeristische hotels en steden maar zou eerder een B&B kiezen met bijvoorbeeld een zwembadje ietwat meer afgelegen in de bergen en dus in alle vrijheid...
*****************************************************************************
Klik hier voor het fotoverslag van mijn reis.
Klik hier voor de GPS route.
*****************************************************************************